غرورت کار خود را کرد  آخر
دلت را دور کردی  از  جهانم
چه شد که دل نسوزاندی بحال
من و این گریه های بی‌ امانم
چه شد که التماسم را ندیدی
دل دیوانه‌ام از چشمت افتاد
به نابودی کشاندی عشقمان را
غرورت کار دست جفتمان داد
به چیزی جز خودت دیگر
اهمیت نمی‌دادی
به من که عاشقت بودم
کمی فرصت نمی‌دادی
ببین در خانه‌ام بی تو
به آینده امیدی نیست
پس از تو هیچ چیز اینجا
شبیه آنچه دیدی نیست
تو گفتی تا ابد باشیم و رفتی
صدایت تا ابد در گوش من هست
برای من که باور کرده بودم
مگر راهی بجز مجنون شدن هست
نمیدانی چه آوردی به روزم
چه کردی با غرور و اعتمادم
مگر آسان به دست آوردمت که
به آسانی تو را از دست دادم
به چیزی جز خودت دیگر
اهمیت نمی‌دادی
به من که عاشقت بودم
کمی فرصت نمی‌دادی
ببین در خانه‌ام بی تو
به آینده امیدی نیست
پس از تو هیچ چیز اینجا
شبیه آنچه دیدی نیست